در خاموشی سوی تو می آیم!
سکوت ستایش من است.
سکوت آیه های نیایشی است
که برای تو می فرستم
وتو صدای سکوت را می شنوی
وپاسخ تو سکوت است.
سکوت!سکوت!سکوت!
اینم که سام جیگر
عکسم واسه هاناگومز
حال کنین
بابت عکس با تشکر از مهناجونی
چه بخشنده خدای عاشقش دارم !که می خواند مرا با آنکه میداند گنهکارم
دلم گرم است
می دانم بدون لطف او تنهای تنهایم...
برایت من خدا را آرزو دارم...
.
پاشو تو یه روز برفی که مدارس ابتدایی وراهنمایی تعطیلن
تلپ تلپ حاضر شو
رادیو رو بگیر به امید اینکه شما رو هم تعطیل کنن
بعد هیچ خبری از تعطیلی داده نشه
برو سوار سرویس شو تا نصفه راه برو
یه هو بفهمی تعطیلی هه هه ماجرای مایه دیگه ضایع برگشتیم خونه بعد از مدتی پیامک های تعطیلی میاد تورو خدا خسته نشین با انتقال سریع خبر ها البته بازم دست دوستای گلم درد نکنه
حالا با همه ی اینا فردا و پس فردا هم تعطیلیم بعدشم یه هفته بخور و بخواب چه کیفی کنیم ما ها
همیشه از سکوت چگونه فریاد زدن را بیاموز
جمله ی تکان دهنده ای بودمگه نه؟؟؟؟
دست خودم نیست
اگر می بینی عاشق تو هستم ، دیوانه تو هستم ، و تمام فکر و زندگی من تو شده ای
به خدا بدان که این دست خودم نیست!
اگر میبینی چشمانم در بیشتر لحظه ها خیس است و دستانم سرد است و اگر میبینی همه لحظه های دور از تو بودن اینهمه سخت و پر از غم و غصه است بدان که این دست خودم نیست!
دست خودم نیست که همه لحظه ها تو را در جلو چشمانم میبینم و به یاد تو می باشم.
دست خودم نیست که دوست دارم همیشه در کنارت باشم ، دستانت را بگیرم
به خدا دست خودم نیست که هر شب به آسمان نگاه می اندازم و ستاره ای درخشان را میبینم و به یاد تو می افتم!
دست خودم نیست که هر سحرگاه به انتظارت مینشینم تا در آسمان دلم طلوعی دوباره داشته باشی
جدا از همه ی افراد خاص که خودتون می دونین این عشقه منه خوشگله مگه نه بسوزین
به همان رسم قدیمی،یکی بود یکی نبود...
من یک جوان ایرانی ام،پر از اندیشه،پر از شوق،پراز زندگی وخنده و لبریز از ساختن.
ایران مال من است می دانم که میتوانم بسازمش.
ای ایران ای سرزمین پر شکوه،روح وجان ما فدای تو،پاینده باد ایران
به اطلاع من رسید یکی از والیبالی های کشومون( البته به قول محبوبه سرمایه هامون) دچار مصدومیت در زانو شده و برای معالجه به ایتالیا می ره واسه اینکه هر چه زود تر خوب شه براش دعا کنین.
مرسی از همتون
راستی اگه میدونین کیه یالا بگین بچه زرنگا!!!
دنبال بهانه های کوچک بودیم
رویای بزرگ تر شدن خوب نبود
ای کاش هنوز کودک بودیم...
این واژه را بلند ترین شاخه ی درخت می داند...
نگاه مهربانش را از همان روز ازل
بدرقه ی راهم کرد
و لبخندش کافی است
برای تاب آوردن تمام پاییز ها
همیشه نفس هایم دلتنگ اند
دلتنگ خدایی که...
همین نزدیکی هاست.
وهمیشه هست
از خودم چیز زیادی نمی دانم
شاید فقط این سه نقطه ها...
که بار بغض هایم را به دوش می کشند
خوب می شناسند مرا!
زمانی خدا همسایه ام بود.
من برای سال ها می نویسم سال ها بعد که چشمان تو عاشق می شوند افسوس...افسوس که قصه ی مادربزرگ درست بود همیشه یکی بود ویکی نبود...
